Program formacyjny cz.3
1. Modlitwa: dlaczego i jak się modlić?
Dlaczego chrześcijanie mają się modlić i jak się modlić prawdziwie po chrześcijańsku? Dotychczas zadawano pytanie: czym jest modlitwa? Dzisiaj wszystko się odwróciło i pytamy: czy jeszcze się modlimy? Wszystkie nasze słowa na temat modlitwy nie mogą zastąpić tego, co nas uczy doświadczenie modlitwy. Modlitwa potrzebuje doświadczenia. Modlitwa jest bowiem w swej istocie doświadczeniem Obecności Bożej. Poza doświadczeniem Boga, nie ma modlitwy.
Zadaniem każdego pokolenia chrześcijan i każdego chrześcijanina w pokoleniu, jest podjęcie drogi modlitwy, nie tylko podając jej definicje, ale żyjąc modlitwą.
„Jeśli jesteś teologiem, będziesz się prawdziwie modlił; jeśli się prawdziwie modlisz, jesteś teologiem” (Ewagriusz z Pontu, Modlitwa 60). Czyli jesteś osobą, która zmierza do wewnętrznej i przenikliwej znajomości Boga, zdolnej naznaczyć twoje własne życie codzienne. Modlitwa jest zawsze „oratio fidei” (Jk 5, 15): nie tylko czyniona z wiarą, ale też pochodząca (wypływająca) z wiary – modlitwa jest zdolnością wypowiadania się wiary. Wiara zanika, gdy już nie jest praktykowana. A taką praktyką jest modlitwa w całym znaczeniu tego słowa w Biblii i tradycji.
Cel: Odkryć sens i istotę modlitwy chrześcijańskiej
Czas: 4-5 dni
Dla kogo: dla wspólnot i grup modlitewnych; dla osób konsekrowanych i duchownych; dla osób pragnących pogłębić swoją modlitwę i przeżywających trudności w modlitwie
2. Modlitwa w Duchu Świętym
„Wy zaś, umiłowani, budując samych siebie, na fundamencie waszej najświętszej wiary, w Duchu Świętym się módlcie.” (Jud 20)
„Gdzie jest Kościół, tam jest Duch Święty” – mówi św. Ireneusz, to znaczy, że nie ma obecności Kościoła, bez obecności Ducha, nie ma działania Kościoła, bez działania Ducha, nie ma modlitwy Kościoła, bez modlitwy Ducha! Bóg Ojciec nie odmawia nigdy Ducha Świętego, temu kto prosi. Ten kto prosi, prawdziwie Go otrzymuje, nie dla siebie, ale dla Kościoła i całego świata.
Cel: Pogłębić doświadczenie modlitwy w Duchu Świętym i odkryć, że Duch Święty modli się w nas
Czas: 4 dni
Dla kogo: dla wspólnot i grup modlitewnych; dla osób konsekrowanych; dla głoszących Słowo Boże; dla SNE
3. „Oto Człowiek” – misterium wcielenia
Co odróżnia chrześcijan od innych religii? Co takiego jest typowe dla chrześcijaństwa? „Bóg nie jest człowiekiem” (por. Oz 11, 9), a jednak „Bóg stał się człowiekiem” (por. J 1, 1-18) i w takiego Boga wierzą chrześcijanie.
Prawda o Wcieleniu Syna Bożego, to zarazem tajemnica i zgorszenie dla wielu!
Św. Ignacy Antiocheński napominał chrześcijan: „Bracia, zamknijcie uszy na tych, którzy mówią, że Chrystus nie urodził się, nie jadł i nie pił, nie umarł na krzyżu!”. Pochylimy się nad Słowem Bożym, rozważając hymn: Flp 2, 5-11, aby zgłębiać tajemnicę Wcielenia i poznawać Chrystusa „zgodnie z Pismem” tak, aby przylgnąć do Niego i zachować naszą chrześcijańską tożsamość.
Cel: Odkryć tajemnicę wcielenia Syna Bożego
Czas: 3 dni / weekend
Dla kogo: dla wspólnot i grup modlitewnych; dla osób konsekrowanych; dla parafii, jako rekolekcje
4. Paweł – pierwszy po Jedynym
„Dla mnie bowiem żyć – to Chrystus, a umrzeć – to zysk” (Flp 1, 21)
(Lectio divina na temat duchowości ewangelizatora)
Św. Paweł to człowiek, któremu Bóg stanął na drodze, a zarazem człowiek, który stanął na drodze Bogu. Jak to się skończyło? Apostoł Paweł odpowiada: „zostałem zdobyty przez Chrystusa Jezusa” (por. Flp 3, 12). Bycie chrześcijaninem to powołanie i łaska. Pochylając się nad Słowem Bożym, zobaczymy jak faryzeusz Paweł, wierny sługa Jahwe, dzięki Chrystusowi stał się „synem Bożym” i otrzymamy pomoc w naszym zmaganiu się o to, aby nie postrzegać Boga jako surowego Pana, a siebie jako bojaźliwego sługę, lecz odkryć w Bogu Ojca, a siebie jako syna!
Cel: Ukazać istotę nawrócenia chrześcijańskiego odwołując się do życia i posługi św. Pawła Apostoła, który z wiernego i okrutnego sługi Boga, stał się synem Bożym w Chrystusie. Droga duchowa, którą przeszedł św. Paweł, jest także naszą drogą
Czas: 3 dni/weekend
Dla kogo: dla wspólnot i grup modlitewnych; dla osób konsekrowanych; dla głoszących Słowo Boże i posługujących w SNE
5. „Proście Pana żniwa” – powołanie, wierność, modlitwa
(Lectio divina na temat modlitwy i powołania)
„Wiem, Panie, że nie człowiek wyznacza swą drogę, i nie w jego mocy leży kierować swoimi krokami, gdy idzie.” (Jr 10, 23)
Na pytanie „czy ma sens modlitwa o powołania?”, spontanicznie odpowiadamy, że „tak” – jest to tak oczywiste, że rzadko zatrzymujemy się nad tym pytaniem, aby zrozumieć i poszukać głębokiego sensu modlitwy „o” i „za” powołania.
We wszystkich czterech wersjach Ewangelii zostały nam przekazane liczne wezwania Jezusa, aby się modlić: wiele z tych wezwań, to wyraźne polecenia (w trybie rozkazującym) wydane uczniom.
Jezus prosił i polecał, aby się modlić, ale rzadko (w sumie tylko 4 razy) określił dokładnie intencję modlitwy. Jeszcze bardziej znamienne jest to, że pośród tych czterech intencji, jest polecenie modlitwy o „posłanie robotników na żniwo”!
Jezus mówi: „Proście Pana żniwa, aby wyprawił robotników na swoje żniwo” (Mt 9, 38; Łk 10, 2). Te rekolekcje ukazują nam sens modlitwy o powołania i za powołanych oraz jak ma wyglądać nasza modlitwa w tych intencjach. Poszukamy zrozumienia tego polecenia wydanego z autorytetem przez Jezusa.
Cel: Poznać sens modlitwy o powołania i za powołanych w świetle Słowa Bożego
Czas: 3 dni / weekend
Dla kogo: dla osób konsekrowanych i duchownych; dla wspólnot życia konsekrowanego; dla wspólnot przeżywających braki nowych powołań; dla osób rozeznających powołanie. Zalecane jako rekolekcje dla kleryków WSD
6. Przeżyć śmierć
„Jestem pewien, że ani śmierć, ani życie, ani jakiekolwiek inne stworzenie nie zdoła nas odłączyć od miłości Boga, która jest w Chrystusie Jezusie, Panu naszym” (por. Rz 8, 35-38)
Dlaczego śmierć? Kiedy śmierć? Jaka śmierć? Każdy z nas wcześniej czy później stawia sobie te pytania. Chrześcijanie muszą przywrócić swej duchowości pamięć o śmierci, aby naśladować Chrystusa i ćwiczyć się w sztuce umierania z Chrystusem, aby zmartwychwstać z Nim do życia na zawsze!
Zapraszamy do wspólnej rekolekcyjnej drogi, aż dojdziemy do pełnego wiary wyznania św. Pawła: „Gdzież jest o śmierci twe zwycięstwo? Bogu niech będą dzięki za to, ze dał nam odnieść zwycięstwo przez Pana naszego Jezusa Chrystusa” (1 Kor 15, 55-57) oraz św. Franciszka z Asyżu: „Panie, bądź pochwalony Przez naszą siostrę, śmierć cielesną” (Pieśń słoneczna).
7. Przyciągająca moc krzyża Jezusa
(Lectio divina na temat męki i śmierci Jezusa wg św. Mateusza)
„Prawdziwie, Ten był Synem Bożym” (Mt 27, 54)
Czy może być coś urzekającego w śmierci? Poznamy ewangeliczną wizję śmierci Jezusa według św. Mateusza, który podkreśla bardziej owoce odkupienia, niż sam ból i cierpienie.
Staniemy pod krzyżem Jezusa i będziemy kontemplować Jego urzekającą śmierć, tak aby każdy z nas mógł odkryć znaczenie różnych wydarzeń z Golgoty i uczynić swoim wyznanie wiary rzymskiego setnika: Prawdziwie, On jest Synem Bożym!
Jezus Ukrzyżowany, właśnie wtedy, gdy jest wywyższony na krzyżu, przyciąga nas do siebie nieodparcie i czyni swoimi nieodwołalnie. Patrząc w świetle Ewangelii na Jego śmierć, możemy zostać zdobyci przez Jezusa, by wołać za św. Pawłem: ” Postanowiłem bowiem, będąc wśród was, nie znać niczego więcej, jak tylko Jezusa Chrystusa, i to ukrzyżowanego” (2 Kor 2, 2).
Cel: Poznać i zrozumieć istotę zbawczej śmierci Jezusa. Odkryć owoce, oraz przyciągającą siłę i piękno śmierci Jezusa na krzyżu
Czas: 3 dni / weekend
Dla kogo: dla wspólnot i grup modlitewnych; dla osób konsekrowanych; dla parafii, zalecane jako rekolekcje wielkopostne; dla głoszących Słowo Boże, by czynili to tak, „aby nie został zniweczony krzyż Chrystusa”…
8. Spotkania z Bogiem w Biblii
Zanim Bóg stanie się „moim Bogiem” był On wcześniej Bogiem innych. Niemożliwe jest więc poznanie Go bez słuchania słów, które On skierował do innych ludzi i bez słuchania słów tych, który Go spotkali. Historia zbawienia jest historią Boga z ludźmi: jest On „Bogiem Abrahama, Izaaka i Jakuba”(Wj 3, 6; Mk 12, 27). Jest On Bogiem Mojżesza, Eliasza, Izajasza i wielu innych, i dlatego jest naszym Bogiem.
Cel: Poznać Boga, który objawia się w historii naszego życia, poprzez spotkania z ludźmi, którzy spotkali Boga
Czas: 3 dni / weekend
Dla kogo: dla wspólnot i grup modlitewnych; dla osób konsekrowanych i duchownych; dla parafii jako rekolekcje
9. Spotkania z Jezusem
„Znaleźliśmy Mesjasza, Jezusa z Nazaretu i jesteśmy przekonani, że On prawdziwie jest Zbawicielem świata” (por. J 1,41.45; 4,42). Jezus przechodzi drogą najzwyklejszej codzienności życia mężczyzn i kobiet, mówi do serca, wzbudza pytania i najgłębsze pragnienia. Lektura tekstów najbardziej znaczących spotkań z Jezusem pozwoli nam zweryfikować aktualny stan naszej wiary: jak wygląda jakość mojej relacji z Panem dzisiaj, tu i teraz?
Cel: Odkrywać Chrystusa Pana na kartach Ewangelii, który dziś „przechodzi” przez nasze życie i zweryfikować aktualny stan naszej wiary.
Czas: 4 dni
Dla kogo: dla wszystkich
10. Tak Bóg umiłował świat
(Lectio divina do ofiary Chrystusa – tajemnica Eucharystii)
„W tym przejawia się miłość, że nie my umiłowaliśmy Boga, ale że On sam nas umiłował i posłał Syna swojego jako ofiarę przebłagalną za nasze grzechy.” (1 J 4, 10)
Cel: Odkryć tajemnicę ofiary Chrystusa w jej aspekcie dziękczynienia, oczyszczenia z grzechów, wyzwolenia paschalnego, ustanowienia Nowego Przymierza i konsekracji kapłańskiej
Czas: 3 dni / weekend
Dla kogo: dla tych, którzy chcą pogłębić tajemnice Eucharystii, dla osób konsekrowanych, dla alumnów WSD, dla wspólnot i grup modlitewnych
11. Uczeń, którego Jezus miłował najbardziej
(Lectio divina do Ewangelii wg św. Jana)
„Jeśli my odmawiamy wierności, On wiary dochowuje, bo nie może się zaprzeć siebie samego” (2 Tm 2, 13)
IV Ewangelia, wskazuje na to, że uczniem, którego Jezus miłował – dosłownie uczniem, którego Jezus miłował najbardziej, jest właśnie autor: J 21, 24.
My będziemy rozważać o tym „uczniu”, ale celem naszym jest to, aby bardziej poznać i bardziej pokochać Jezusa Pana, idąc za Nim wiernie, aż pod krzyż: jak to uczynił Jan, umiłowany uczeń. Chcemy, patrząc na św. Jana, umiłowanego ucznia Jezusa, nauczyć się jak być prawdziwym uczniem Jezusa. W naszych rozważaniach, przejdziemy wspólnie ze św. Janem, drogę, którą powinien kroczyć każdy uczeń Jezusa. Zobaczymy poszczególne etapy drogi uczniostwa, którą szedł św. Jan, „uczeń, którego Jezus miłował najbardziej”.
Cel: Poznać drogę, na którą zaproszony jest każdy uczeń Jezusa Chrystusa
Czas: 3 dni / weekend
Dla kogo: dla wspólnot i grup modlitewnych; dla osób konsekrowanych; dla parafii, jako rekolekcje; dla głoszących Słowo Boże
NB.: Nie mylić z „Kursem Jana”!
12. Walka duchowa, zwycięstwo Chrystusa zwycięstwem chrześcijan
Chrystus walczył opierając się pokusom szatana i pozostał zawsze zdolnym do miłości, Ojciec wskrzesił Go z martwych. Wszystko to ma poważne konsekwencje dla nas: tylko Jezus Chrystus, który żyje w każdym z nas może pokonać zło, które zamieszkuje w nas, i walka duchowa jest dokładnie tą przestrzenią w naszym życiu, w której Chrystus zwycięża wszelką moc zła, grzechu i śmierci. Każde nasze zwycięstwo jest tylko odbiciem paschalnego zwycięstwa Chrystusa, który wie jak cierpimy z powodu naszej słabości, ponieważ był kuszony we wszystkim tak jak my, ale bez popełnienia grzechu (por. Hbr 4, 15). Teraz „jest zawsze żywy, by wstawiać się w naszym imieniu” (Hbr 7, 25).
Dlatego Chrystusa możemy wzywać słowami Psalmisty: „W mojej walce Ty walcz i broń mojej sprawy! Broń mojej sprawy i wybaw mnie” (Ps 43, 1; 119, 154), a wraz z Nim i w Nim, każdego dnia, mimo trudności w walce, możemy dziękować Bogu, śpiewając: „Błogosławiony Pan – Opoka moja! On moje ręce zaprawia do walki, moje palce do wojny” (Ps 144, 1).
Cel: Zrozumieć istotę i sens walki duchowej tak, aby zwyciężać w pokusie
Czas: 3 – 4 dni
Dla kogo: dla wspólnot i grup modlitewnych; dla osób konsekrowanych; kapłanów; dla głoszących Słowo Boże; dla SNE
13. „Wierzę w grzechów odpuszczenie
Chrystus walczył opierając się pokusom szatana i pozostał zawsze zdolnym do miłości, Ojciec wskrzesił Go z martwych. Wszystko to ma poważne konsekwencje dla nas: tylko Jezus Chrystus, który żyje w każdym z nas może pokonać zło, które zamieszkuje w nas, i walka duchowa jest dokładnie tą przestrzenią w naszym życiu, w której Chrystus zwycięża wszelką moc zła, grzechu i śmierci. Każde nasze zwycięstwo jest tylko odbiciem paschalnego zwycięstwa Chrystusa, który wie jak cierpimy z powodu naszej słabości, ponieważ był kuszony we wszystkim tak jak my, ale bez popełnienia grzechu (por. Hbr 4, 15). Teraz „jest zawsze żywy, by wstawiać się w naszym imieniu” (Hbr 7, 25).
Dlatego Chrystusa możemy wzywać słowami Psalmisty: „W mojej walce Ty walcz i broń mojej sprawy! Broń mojej sprawy i wybaw mnie” (Ps 43, 1; 119, 154), a wraz z Nim i w Nim, każdego dnia, mimo trudności w walce, możemy dziękować Bogu, śpiewając: „Błogosławiony Pan – Opoka moja! On moje ręce zaprawia do walki, moje palce do wojny” (Ps 144, 1).
14. Znak Jonasza
„Plemię przewrotne i wiarołomne żąda znaku, ale żaden znak nie będzie mu dany, prócz znaku proroka Jonasza? Tu jest coś więcej niż Jonasz” (Mt 12, 38-41)
Życie proroka Jonasza jest znakiem Jezusa Chrystusa: jedynym znakiem jaki został dany ludziom przewrotnym w wierze. Połączymy historię proroka Jonasza z tajemnicą śmierci, złożenia do grobu oraz zstąpienia do piekieł i zmartwychwstania Jezusa. Będziemy mówić o Wielkiej Sobocie, co może się wydawać dziwne, ponieważ dla chrześcijan jest to dzień naznaczony ciszą i milczeniem. To dzień, który może się jawić w naszym życiu jako „czas martwy”, pozbawiony sensu. Czy wobec tego Wielka Sobota jest dniem pustki, czasem pozbawionym treści? Nie! Ten dzień przynosi nam Dobrą Nowinę o miłości Boga, który pragnie zbawienia każdego człowieka i wszystkich ludzi, i jest zdolny do tego, aby odszukać człowieka wszędzie tam, gdzie ten się znajduje: aby pójść za człowiekiem nawet do piekieł!
15. Życiodajna moc wiary
Wiara kryje w sobie moc udzielania życia, które swoje źródło ma w Bogu, objawionym w Jezusie Chrystusie, Synu Bożym. Ta Dobra Nowina, ma swoje oparcie w słowach Jezusa: „Ja przyszedłem po to, aby (owce) miały życie w obfitości” (J 10, 10). Aby tak się stało, potrzebny jest „dotyk wiary”: potrzeba z wiarą dotknąć Jezusa i być dotkniętym przez Jezusa mocą Bożej miłości, mocą Ducha Świętego, który rozlewa w nas życie Boże: uzdrawia, przebacza i wskrzesza z martwych…
Cel: Odkryć w Ewangelii spotkania w których „dotyk wiary” ze strony człowieka, spotyka się z „dotykiem miłości” ze strony Jezusa.
Czas: 3 – 4 dni
Dla kogo: dla wszystkich